“Pse nuk e kam nënshkruar? Diçka që nuk e kam fshehur as para Albin Kurtit e as para gjithë të tjerëve. Nuk e nënshkrova për disa arsye:   Së pari, sepse Republika e Serbisë është një shtet i pranuar ndërkombëtarisht, ndërsa ajo, siç e quajnë ata Republika e Kosovës, për mua nuk është një shtet i pranuar ndërkombëtarisht, dhe nuk dua të bëj marrëveshje ligjore ndërkombëtare me Republikën e Kosovës. Si president i Republikës, edhe deklaratat e mia janë obliguese për shtetin, prandaj me kujdes dhe me disciplinë e përllogaris çdo fjalë që e flas, natyrisht në këndvërshtrimin formalo-juridik, vështirë mund ta tregoni se ka marrëveshje pa një nënshkrim, pa një shprehje të qartë të vullnetit nga palët, por unë, për çdo rast, pas cilitdo samit apo takim, në çdo vend flas për vijat e kuqe të Republikës së Serbisë, sa u përket kundërshtimit të njohjes së Kosovës si shtet i pavarur dhe pranimit të Kosovës në Kombet e Bashkuara. Siç po e shihni, edhe sot e thashë këtë në mënyrë të disciplinuar, që askush dhe asnjëherë të mos e mendojë se mund t’ia vendosë Republikës së Serbisë një obligim ligjor, të cilin Republika e Serbisë nuk e ka pranuar. Prandaj edhe nuk e kemi nënshkruar atë që BE e ka quajtur “Marrëveshje”, e as aneksin e saj“.

“Neni 3 i Konventës së Vjenës (“Ligji për Traktatet Ndërkombëtare 1969″, v.r.), thotë, prandaj duhet të kemi kujdes dhe prandaj duhet ta përsëris çdo ditë, “Fakti që kjo konventë nuk aplikohet në marrëveshjet ndërkombëtare të përmbyllura ndërmjet shteteve dhe subjekteve të tjera të së drejtës ndërkombëtare, apo ndërmjet këtyre subjekteve të së drejtës nderkombëtare, si dhe lidhur me marrëveshjet ndërkombëtare të cilat nuk janë përmbyllur në formë të shkruar, nuk e cenon fuqinë juridike të këtyre marrëveshjeve, zbatimin e të gjitha rregullave të shprehura në këtë konventë, të cilat do të ishin subjekt i ligjit ndërkombëtar, pavarësisht nga kjo konventë.”  Problem shtesë paraqet Neni 7 i konventës së Vjenës  lidhur me normat zakonore të së drejtës ndërkombëtare që e konfirmojnë se “pajtimi verbal” i shefit të shtetit, qoftë edhe i shefit të qeverisë apo ministrit të punëve të jashtme është obligues për shtetet, natyrisht gjithnjë më i vogël se nënshkrimi, mirëpo e ka atë formë të obligueshmërisë.       

     Prandaj kam pasur kujdes në çdo moment, dhe prandaj kam refuzuar edhe ta nënshkruaj apo të ofrohem që të pranoj termet foljore si ”pranim” në dy mënyra “Adoption/acceptance”, por nëse dëshironi edhe “Acknowledgement” apo ”Approval”, dhe të gjitha të tjerat, dhe gjithnjë kam thënë:  ”Po, e pranojmë konceptin, do të punojmë në implementim dhe jemi të gatshëm të bëjmë më shumë se sa dikush në Prishtinë, i cili është i gatshëm të nënshkruajë, e është i gatshëm për nënshkrim, sepse nga aty do të rrjedhte obligimi formal dhe ligjor i Republikës së Serbisë që të pajtohet me pavarësinë e Kosovës.

        Vetëm dua që njerëzit në Serbi ta dijnë, se për këtë jemi shumë të kujdesshëm, dhe kur më dëgjojnë mua që po  përsëris çështjet e caktuara, si një papagall, le ta dijnë se nuk e bëj këtë sepse jam i marrë, apo sepse nuk di se çfarë po bëj, por sepse e di mirë se çfarë është ajo që po veproj.” – ka deklaruar presidenti serb në konferencën e djeshme para mediave serbe në Beograd.